Deborah in Afrika

Verkeersongelukken, slangen en overlijden

Ma akye,

Wo ho te sen? Me ho ye! Na wo sno e? Anee, me ho ye paa! W'onipa ahe? M'onipa he ofie. Woreko he?Mereko hostel! Ja ja, zoals je ziet begint mijn Twi vocabulaire zich uit te breiden.

Dit is nodig, want ik heb besloten niet naar de Volta Region te gaan om daar vrijwilligerswerk te doen. Er zitten namelijk verschillende nadelen aan het verhuizen: het programma daar is duur (400 euro per maand), er wordt een andere taal gesproken (Ewe), ik ken Kumasi nu eindelijk een beetje, ik heb hier vrienden, ik kan in dezelfde kamer blijven wonen in de resterende 2 of 3 maanden enz. Gisteren heb ik tijdens een korte rondleiding door het ziekenhuis ontdekt dat het groter is danik dacht en de faciliteiten minder dan verwacht.

Afgelopen zaterdag was ik ziek ofzo. Was ongelooflijk duizelig en zwak. Geen idee hoe het komt, maar misschien dat de combinatie afvallen en warmte niet zo'n succes is! Ben gisteren voor de grap op de weegschaal in het ziekenhuis gaan staan: 54 kilo's kon de wetzegschaal me geven, misschien een pondje minder,maar zeker niet meer dan dat. Laten we hopen dat deze trend zich niet voortzet want dat weeg ik bij terugkomst in NL nog maar 39 kg....Door die ziekte heb ik het rustig aan gedaan: beetje haar ontvlechten en in de avond naar een kooruitvoering geweest ter mentale ondersteuning van huisgenoot Clement.

Zondag weer naar de kerk geweest, het ging er nog vrolijker aan toe dan de vorige keer. Deze keer wist ik zelfs een lied mee te zingen (Lord, I lift Your name on High). In de avond ben ik naar een gebedsbijeenkomst geweest,dit vond ik dan weer niet echt voor herhaling vatbaar. Het ging er duidelijk anders aan toe dan in een doorsnee Nederlandse gemeente.

Maandag was een vreemde dag. Na een bezoekje aan het Bobiri vlinder reservaat met mijn Engelse ouders, Mandy en Augustin, de Craftvillages in het Noorden van Kumasi en het eten van een lekkere kokosnoot besloot ik me naar het zwembad te begeven. Hier gebeurde het meest verschrikkelijke dat ik ooit heb meegemaakt:

Een aantal jonge mannen was aan het overgooien met een bal, de bal komt in de struikjes terecht. Een nog natte jongen rent er naartoe, raakt met zijn naam een schrikdraad waar per ongeluk teveel stroom op staat. Gevolg: jongen geelektrocuteerd. Ik zie alles vaag vanaf een grote afstand gebeuren en laat me door Rita overtuigen dat ze vast een slang aan het doodmaken zijn. Enkele minuten laten verplaatst de enorme groep mensen zich naar de ingang van het zwembad, een lichaam dragend. Iemand begint te reanimeren (alleen lucht inblazen, geen hartmassage).Ik ren ernaartoe, schreeuwend dat ik weet wat er moet gebeuren, maar helaas zijn Ghanezen in paniek niet echt slim qua beslissingen. Gevolg: ik word weggetrokken, de jongen wordt in een taxi gegooid en naar het ziekenhuis gebracht. De volgende ochtend hoor ik hetgene ik al verwacht had: de jongen is overleden door een hartstilstand. Zijn vrouw was een maand ervoor overleden en daarmee blijft er een jongetje van 5 jaar, weer een wees voor het weeshuis. TIA

Op de dinsdag:weer een ongeluk. Er komt een trotro vanaf de heuvel richting de verkeersovergang van Tech-Junction aanrijden, rem breekt, driver manoevreert de trotro zo dat het tegen een grote lantaarnpaal botst om te voorkomen dat overstekende voetgangers worden geraakt. Gevolg: trotro in de prak, 3 bloedende mensen en 1 verpleegkundige die wordt beroofd terwijl zij bloedend naar het ziekenhuis wordt gebracht. TIA

Roerige tijden dus hier. Het is niet allemaal goud dat blinkt. Toch hoop ik dat deze nare ervaringen weer een beetje worden weggedrukt het komende weekend. Er staat namelijk een reisje voor de boeg: het slavenverleden bekijken in Cape Coast en Elmina en strandwandelen. Zondag naar het Kakum Nationaal Parc, hier is een canopy walk (een grote houten brug over het woud). Ik ben zeeeer benieuwd. Foto's volgen.

Hebben jullie nog spannende dingen meegemaakt? Je mag altijd mailen of bellen!

Hwe woho yie! (Let op je zelf!)

Liefs

Reacties

Reacties

KTZ

he debbie! wanneer kom je met je luie kont hierheen? ;) ja wel een heftig weekje voor je, misschien moeten we snel weer een biertje drinken om te ontspannen!
xx

Niek

Slavenverleden, ook niet echt een feest om de stemming weer een beetje op te krikken

Boaz

hee jij was die verpleegster van dat laatste ongeluk toch niet of wel?????? :-|
verder heftig jah...
doorbreekt de sleur wel;-)

Boaz

Martine

Wat een heftige verhalen! Helemaal heftig om te zien dat mensen het verkeerd doen terwijl je zelf wordt tegengehouden het op de goede manier te doen lijkt me. Probeer er met mensen over te praten.
En laat je mindere weekje je niet tegenhouden om weer allemaal leuke dingen te gaan doen en zien!

Liefs Martine

jeanine

Hoi deb,

Zaten je vlechtjes niet lekker dat je ze weer heb laten verwijderen?
Heb je ook een prive mail adres? Mijne is de naam van je oom @solcon.nl.
Wat een hoop indrukken maak je mee, zo te lezen.
Kun je het allemaal een beetje verwerken?

Liefs Jeanine

Tessa

Jeetje meid wat heftig zeg!
Hopelijk maken de komende weken het een beetje goed. Loopt je onderzoek een beetje zoals je had gehoopt?
Nogsteeds interessant?

Liefs!

Matthias

Heej Deb, echt heftig allemaal, hoop dat het verder goed met je gaat. We moeten echt weer een keer skypen! Als je ergens tussen 5pm en 10pm een afspraak kunt maken zou perfect zijn (dat is in jouw tijdzone tussen 9am & 2 pm), stuur me maar een mail!

Tijs

Gaat het allemaal weer een beetje. Na alle schokkende dingen, gewoon doorrennen werkt niet altijd even goed. Praat er wel met mensen over hé. Het is niet niks allemaal. Gelukkig maak je ook veel goed mee en kun je ook echt aan de slag.
Groeten, vertrouw Hem!

Deborah van Middendorp

Het gaat allemaal wel weer goed hoor! Life goes on...Zal nog wel ergere dingen gaan meemaken als arts... Mijn onderzoek loopt ook wel lekker!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!