Deborah in Afrika

Een snel verhaaltje

Beste mensen!

Samahani voor de afwezigheid van weblogverhaaltjes. Bij deze een nieuwe: ik was geeindigd met de mede-deling dat ik een weekend naar Mtwara zou gaan. Foto's komen er niet deze keer, want internet is tergend langzaam!

Samenvattend: zon, blauwe zee, wit strand en prachtig koraal+ vissen tijdens het snorkeren, lekker eten, relaxen! Maar, dit mooie weekend werd op maandag al overschaduwd door koorts, hoofdpijn, spierpijn en slapte. Na een kuurtje alu, PCM en asa leek het beter te gaan. Helaas trad er geen herstel op:( Op het moment dat diarree en pus zijn intrede deed op zaterdag besloot JJ dat ik met een dubbele antibiotica en antiparasitaire kuur moest beginnen. Op maandag was ik dan eindelijk beter! Owja, donderdags ging het wel even beter, toen assisteerde ik bij een kleine ingreep.

De week dat ik beter was, zat ik in het huis van JJ en E, ik liep die week mee met dr Ng'itu, een Tanzaniaanse islamitische arts. Hij liet mij assisteren bij keizersnedes, de teller staat nu op 5. Verder heb ik gisteren voor het eerst een manuele placenta verwijdering gedaan die helaas niet zo goed ging omdat er sprake was van een ernstige placenta increta, waardoorJJ uiteindelijk nog een currettage moest doen.

Vandaag moest ik noodgedwongen een bevalling in mijn eentje doen, aangezien de verpleegkundigen vergeten waren dat er een vrouw lag te bevallen. Toen ik haar ontsluiting beoordeelde begon ze al met persen. Toen was er geen weg meer terug....en het was natuurlijk weeeer een jongetje!

Verder heb ik vrienden gemaakt, ik ben uitgenodigd om thuis te eten bij Sakina, mijn vriendinnetje van het laboratorium...de schat heeft zelfs mooie Maasai slippers voor me gekocht toen ze afgelopen weekend in Mtwara was....Verder heb ik een aanbidder: een kreupele oude man van een jaar of 60 die pindakoekjes verkoopt....Elke dag zegt hij dat ie van me houdt en dat hij me een baby wil geven (eh, no thanks)....Ach, aandacht heb ik hier genoeg! Ook de verpleegkundigen van de CTC hebben me ontdekt...sinds ze weten dat ik Frans kan lezen, komen ze bij elk probleem met de Franse kopieermachine bij mij aankloppen....Ach, zo heb je het gevoel dat je nuttig bent!

Anyway. Mijn stage loopt ten einde! Nog ruim een week in dit prachtige Ruangwa en dat zal ik de stoute schoenen aantrekken en een poging wagen de grootste berg van Afrika te trotseren!

Liefs...

Reacties

Reacties

annika

hi deb! leuk weer wat te horen. alvast veel succecs met het bergbeklimmen! liefs an

Hendrik

Dan eindelijk is het zover.. de trip naar de top van de berg staat voor de deur. Veel succes gewenst!

Grappig dat er weer een jongen bijgekomen is in de bevallingenreeks :D

Gabrielle

Wauw, wat mooi en bijzonder is deze tijd voor je geweest!

Oma

Gelukkig dat je weer zo snel beter bent geworden en wat maak je veel mee . Wees voorzichtig met dat berg beklimmen .Liefs Oma

Matt

Heej hoe komt het dat hier nog geen reactie van mij bij staat? Nu lijkt het net alsof ik het stuk nog niet gelezen heb! Anyway ik mag je bondige blogstijl wel. Verhalen worden veel minder saai dan mijn eindeloze geleuter tijdens mijn laatste reisje ;). Heb je nu helemaal geen bevalling van een meisje meegemaakt? Ga je die maasaislippers gebruiken voor de klim ;)?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!