Mijn laatste verhaaltje is al weer eventjes geleden. Natuurlijk maak je elke dag veel mee. Omdat mijn laatste verhaaltje een beetje erg lang was, heb ik besloten om toch maar wat kernpunten te noemen.

Ten eerste valt me op dat er de laatste dagen vreemde beesten verschijnen rondom het huis. Harige rupsen (verschimmelde hondenpoep rupsen), grote spinnen, schreeuwende kipachtigen en wilde honden. Deze laatsten schijn je erg weinig te zien, zelfs in safariparken. Ik had het geluk dat er tijdens een nachtoproep 2 wilde honden in de buurt van het ziekenhuis liepen die door JJ gespot werden. Supercool!

Verder gaat het werk in het ziekenhuis zn gangetje. Na een eerste week van wennen in het ziekenhuis, met enkele sectio’s en een eierstokverwijdering (met een tumor van 18 cm doorsnede erin), volgde de dienstweek van JJ. Hoewel het erg vermoeiend is, heb ik hem toch gevraagd of hij me bij elke oproep wakker maakt, zodat ik niets mis.

Na vele observaties van bevallingen assisteerde ik op donderdag voor het eerst bij een bevalling met dr Borgia. De zaterdag erna vond JJ het tijd dat ik het eens zelf ging doen. Het was superspannend, maar ik heb het wel gedaan! Het was een jongetje met een APGAR-score van 10 in de eerste minuut.

Zondag op maandagnacht was het erg druk in het ziekenhuis. Er was nog een bevalling en 2 keizersnedes. Bij de eerste keizersnede moest ik de baby reanimeren (hij heeft het gehaald hoor!) en de 2^e ‘ving ik op’ omdat er niemand anders beschikbaar was om te doen.

Maandag overdag vond er een uterusextirpatie plaats (baarmoeder verwijdering) bij een post-menopauzale vrouw met veel bloedverlies. Er bleek een groot myoom in te zitten. Tijdens de operatie assisteerde ik (wel als 3^e persoon natuurlijk) en op het moment dat de huid gehecht moest worden riep dokter Ng’itu me om aan zijn kant te komen staan om te komen hechten. IELKS! Ik had nog nooit een hechtdraad en forceps vastgehouden, dus dat was superspannend. Gelukkig hielp JJ me wel goed! Na afloop raadde hij me aan om de hechtingen nog even te oefenen op de opengesneden baarmoeder. Dat heb ik toen maar gedaan....

Aanstaande vrijdag ga ik als het goed is een weekendje naar Mtwara (dit is een stadje aan de zee) daar hopen we allemaal bij te gaan komen van de dienstweek die momenteel nog in volle gang is! Ik ben benieuwd hoe alles loopt, maar tot nu toe is het supergaaf!!!!

Liefs